رئیس جمهور امرسون منانگاگوا گفت: در حالی که فرآیند ثبت آرامگاه برنارد میزکی به عنوان یک مکان میراث ملی آغاز می شود، چاه های آب با انرژی خورشیدی نیز در این مکان نصب شده است. برنارد میزکی متعلق به کلیسای انگلیکن است. در ژوئن سال جاری، رهبر کلیسا از منانگاگوا درخواست کرد تا پس از برگزاری مراسم زیارت سالانه برنارد میزکی، آن را به عنوان میراث ملی اعلام کند. بیش از 20.000 زائر در مراسمی که به یاد زندگی میزکی که در سال 1896 درگذشت، شرکت کردند. میزکی یک مبلغ مسیحی آفریقایی و شهید بود. رئیس شورای انگلیکن زیمبابوه و اسقف انگلیکن مانیکال و اسقف اریک روونا گفتند که از اینکه فرآیندها برای اعلام این زیارتگاه به عنوان یک مکان میراث ملی آغاز شده است، سپاسگزار هستند. لوک چیگواندا، دبیر کل شورای انگلیکن زیمبابوه گفت که مقامات وزارت گردشگری نیز اخیراً از این زیارتگاه بازدید کردند.

https://www.newsday.co.zw/thestandard/news/article/200016363/bernard-mizeki-shrine-to-be-declared-heritage-site

معرفی برنارد میزکی:

زیارتگاه برنارد میزکی مکانی با اهمیت مذهبی است. میزکی سال 1861 در موزامبیک فعلی به دنیا آمد. هنگامی که دوازده  سال داشت، وطن خود را ترک کرد و به کیپ تاون آفریقای جنوبی رفت. همان جایی که برای ده سال به عنوان کارگر کار کرد و در آنجا زندگی کرد. با اینکه در محله های فقیر نشین کیپ تاون نوشیدن الکل بسیار شایع بود، اما او با درک اثرات فاجعه بار مستی بر بسیاری از کارگران در محله های فقیر نشین، قاطعانه از نوشیدن الکل امتناع می کند و تحت تأثیر محیط اطراف خود قرار نمی گیرد. پس از کار روزانه، در کلاس های شبانه در یک مدرسه انگلیکن شرکت کرد. تحت تأثیر معلمان خود، از انجمن سنت جان انجیلی، مسیحی شد و در 9 مارس 1886 غسل تعمید یافت. علاوه بر آموزه های اروپایی، او به زبان های انگلیسی، فرانسوی، هلندی و حداقل هشت زبان محلی آفریقایی تسلط داشت. زمانی که کلیسای انگلیکن ترجمه متون مقدس خود را به زبان های آفریقایی آغاز کرد، او دستیار بسیار ارزشمندی برای این کار بود.

او پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه، با اسقف نایت بروس به ماشونالند، منطقه قبیله‌ای در رودزیای جنوبی (زیمبابوه کنونی) آمد تا به عنوان یک آموزگار در آنجا کار کند. در سال 1891 اسقف او را در دهکده مانگونده، به رئیس ارشد، منصوب کرد و در آنجا یک مجتمع آموزشی ساخت. او هر روز ساعت‌ها آموزه های آنگلیکن را می‌خواند، زبان محلی را (که در زمان خود بهتر از هر خارجی دیگری تسلط داشت) مطالعه می‌کرد و با روستاییان بسیار دوست بود. او سرانجام یک مدرسه افتتاح کرد و قلب بسیاری از افراد ساکن در ماشونا را، با عشق به فرزندانشان، به دست آورد. او مجموعه خود را به مکان مجاور، در کنار بیشه درختان مقدس ارواح اجدادی ماشونا منتقل کرد. اگرچه او اجازه رئیس را داشت، اما هنگامی که برخی از درختان را قطع کرد و روی برخی دیگر صلیب تراشید، رهبران مذهبی محلی را عصبانی کرد. اگرچه برنارد با برخی از آداب و رسوم مذهبی سنتی محلی مخالف بود، اما به نکات ظریف اعتقاد روح در شونا (بزرگترین قبیله در زیمبابوه) بسیار توجه داشت. او رویکردی را توسعه داد که مبتنی بر ایمان توحیدی مردم به خدای واحد که مبتنی بر اعتقاد و حساسیت آنها نسبت به روح اجداد بود. در همان زمان صراحتاً اعتقاد به مسیح را نیز اعلام کرد. طی پنج سال (1891-1896) مأموریت در دهکده، تعداد زیادی هم کیش تربیت کرد. در جریان شورش در سال 1896، به برنارد هشدار داده شد که فرار کند. او نپذیرفت، زیرا او می گفت برای کسی جز توسعه راه مسیح کار نمی کند، و از هم کیشان و پست خود جدا نشد. در 18 ژوئن 1896، در حالی که همسر و یکی از دستیارانش رفتند تا برایش غذا و پتو بیاورند، او در خارج از کلبه خود به ضرب نیزه کشته شد. آنها بعداً گزارش دادند که از دور، نوری خیره کننده را در دامنه تپه ای که بدن بی جان او در آن افتاده بود، دیدند و صدایی شتابان را شنیدند که انگار بال های زیادی داشت. وقتی به محل برگشتند جسدش ناپدید شده بود. محل وفات او به کانون ارادت زیادی برای انگلیکن ها و سایر مسیحیان تبدیل شده است و یکی از بزرگترین جشن های مسیحی در آفریقا هر ساله در 18 ژوئن در این مکان برگزار می شود.